Bloki są pojedynczymi obiektami, które złożone są z kilku powiązanych ze sobą elementów. Każdy blok posiada swoją niepowtarzalną nazwę. Bloki wstawiane do rysunku stanowią jedynie jego odnośnik. Wszystkie zmiany wprowadzone w stworzonym bloku zostaną zaktualizowane we wszystkich jego odniesieniach w projekcie. Dodatkowo każdy wstawiony odnośnik bloku w projekcie uzyskuje unikalny identyfikator.
Blok może składać się z dowolnych elementów, może posiadać własne warstwy oraz w jego skład mogą wchodzić inne bloki. Blok może zostać zdefiniowany w obrębie jednego rysunku. Korzystanie z niego jest możliwe jedynie w zapisanym pliku projektu. Przekopiowanie bloku do innego rysunku lub zapisanie go do pliku zewnętrznego umożliwia wstawianie bloku z dysku do innego projektu. Zdefiniowany blok można wstawiać w rysunku w dowolne miejsce, zmieniając jego skalę lub obracając według potrzeb.
Zawartość strony
Tworzenie bloku – od czego zacząć
Jednostki
Przed przystąpieniem do tworzenia bloku należy zdecydować się na jednostkę rysowania obiektów. Ustawienia jednostek można dokonać po wpisaniu na klawiaturze polecenia JEDN (ang. _UNITS). Osobiście projekty ogrodów wykonuję w jednostkach rysunku odpowiadającym metrom. Dla przykładu 15 jednostek na rysunku będzie odpowiadać 15 m. I w takiej jednostce zostaną zapisywane utworzone bloki. Ustawienie jednostek można także zmienić podczas definiowania bloku. Jeśli preferujesz inne jednostki, możesz zmienić je na mm, cm czy też cale. Bloki mogą być też tworzone jako obiekt bezjednostkowy.
Skala obiektu
Istnieją dwa podejścia dotyczące tworzenia własnej biblioteki bloków:
- Wszystkie rysowane elementy bloku znajdują się w przestrzeni kwadratu o wymiarach 1 × 1
- Elementy bloku rysowane w docelowej skali danego obiektu
Dzięki zastosowaniu pierwszej techniki możemy tworzyć bloki, które pozwalają na zachowanie współczynnika skali. Jest to bardzo przydatne przy tworzeniu np. bloków roślin, drzwi, okien. Pozwala to na precyzyjne skalowanie utworzonych bloków w przestrzeni rysunku. Jeżeli po wstawieniu bloku (blok zapisany w jednostkach: metry) chcemy, aby elementy posiadały np. długość 250 cm – należy zmienić współczynnik skali X i Y na 2,5.
Druga metoda pozwala na utworzenie biblioteki elementów, które zazwyczaj nie ulegają znacznym modyfikacjom skali. Do takich obiektów mogą należeć chociażby meble i elementy wyparzenia wnętrz. Tworzenie jednak bloków tą metodą może jednak sprawiać problemy przy konieczności skalowania w celu uzyskania pożądanych wymiarów na rysunku. Dla przykładu posiadamy elementy sofy o wymiarach w rzucie 88 × 230 cm. Utworzony i wstawiony blok z zaznaczonych elementów będzie posiadał współczynnik skali X i Y równy 1. Jaki współczynnik skali należy podać, aby sofa na rysunku miała długość 250 cm? Dla własnej ciekawości sprawdziłem i będzie on wynosić 1,086957. Jak widać, nie jest to intuicyjne projektowanie i może spowodować pojawienie się błędów w rysunku.
Rodzaje bloków
Obecnie jedynie program AutoCAD od wersji 2006 oprócz standardowych bloków statycznych pozwala na tworzenie bloków dynamicznych. Programy alternatywne jak ZwCAD, GstarCAD pozwalają na wstawianie i obsługę tego typu gotowych bloków. Związane jest to ze zgłoszonym patentem firmy Autodesk, który wygaśnie w 2026 roku.
Blok dynamiczny dodatkowo ma możliwość przypisania parametrów na zawartych w nim elementach. Zmiany mogą obejmować możliwość modyfikacji, chociażby rozmiaru obiektu, odbicie lustrzane lub obrót.
Definiowanie standardowego bloku w programach CAD
W opisie technik będę posługiwać się wskazywaniem poleceń dostępnych z menu klasycznego (oznaczone jako MK); wstążki (oznaczone jako WS) ; komend w języku polskim i angielskim (przykład [PL | ANG] – PO [OKRĄG | CIRCLE]). Osobne zakładki zawierają także opis tworzenia bloków w programach AutoCAD, ZWCad oraz GStarCAD. Tworzenie bloku w każdym z nich jest zbliżone. Różnice związane są głównie z innym położeniem poleceń w menu lub wstążce programu.
WYBIERZ INTERESUJACY cIĘ PROGRAM CAD
1
W przykładzie będziemy tworzyć blok do naszej biblioteki roślin. W nowo utworzonym pliku projektu ustaw jednostki (skala wstawiania) na metry – MK Format/Jednostki; WS -; KO [JEDN | UNITS]. Wrysuj także kwadrat o boku 1 × 1 na warstwie 0 jako pole odniesienia dla naszego bloku.
2
Następnie utwórz nową warstwę MK Format/Warstwy; WS Narzędzia główne/Warstwy/Właściwości warstwy; KO [WARSTWA | LAYER] i nazwij ją LT-PLNT-BIGP. Na niej będziemy rysować elementy wchodzące w skład tworzonego bloku. Naturalnie możesz nadać inną nazwę, która będzie wskazywać na charakter twojego bloku. Dodatkowo nadaj warstwie charakterystyczny kolor oraz szerokość linii.
W Polsce nie ma standardów dotyczących nazewnictwa warstw w środowisku CAD. Ważne jest aby podczas pracy być systematycznym i nie zmieniać w każdym projekcie nazewnictwa tworzonych warstw.
3
Na nowo utworzonej warstwie narysuj pożądaną formę bloku dla wybranej rośliny. Wykorzystaj do tego celu linie, polilinie, okrąg itd. Pamiętaj aby nie wychodzić poza obrys naszego kwadratu. W przykładzie planuję stworzyć blok drzewa dla gatunku grab pospolity (Carpinus betulus).
4
Definiowanie bloku możemy wykonać na kilka sposobów. Wykorzystując menu klasyczne, wstążkę lub polecenie : MK Rysuj/Blok/Utwórz; WS Wstaw/Definicja bloku/Utwórz Blok; PO [BLOK | BLOCK]. Wybierz sposób, który ci najbardziej odpowiada w procesie projektowania.
W artykule będę posługiwać się skrótami:
MK – menu klasyczne
WS – wstążka
PO – polecenie/komenda
5
Na ekranie ukarze się okno dialogowe pozwalające na określenie podstawowych parametrów tworzonego bloku.
A | Nazwa – w pierwszej kolejności należy nadać nazwę definiowanemu bloku. Nazwa musi być unikatowa. W przypadku kiedy w programie jest już blok o wskazanej nazwie, AutoCAD będzie chciał go zastąpić aktualnie nowo tworzonym.
B | Punkt bazowy – tworząc blok należy wskazać punkt jego wstawiania. Możemy wykonać to na trzy sposoby:
- Wpisując ręcznie współrzędne X:Y:Z. Należy pamiętać, że współrzędne należy podać względem początku układu współrzędnych naszego rysunku. Ten sposób jest rzadko stosowany ze względu na konieczność określenia przed tworzeniem bloku docelowe współrzędne. Sprawdza się to w sytuacji kiedy rysujemy blok, którego środek znajduje się na początku układu współrzędnych 0:0:0.
- Zaznaczając opcję ‘Określ na ekranie‘ – w tej sytuacji punkt wstawiania będziemy określać na samym końcu, po zatwierdzeniu ustawień w oknie dialogowym przycinkiem OK.
- Wybierając opcję ‘Wskaż punkt‘ – wybierając tą opcję okno dialogowe zostanie zamknięte w celu wskazania punktu na ekranie. Po jego wybraniu okno dialogowe ponownie zostanie nam wyświetlone. Ten sposób jest najwygodniejszy i pozwala na określenie lub zmianę punku wstawiania podczas definiowania bloku.
6
W przykładzie nadaliśmy nazwę bloku ST-PLANT-010 – Carpinus betulus oraz wskazaliśmy punkt na rysunku. Po wybraniu punku bazowego w oknie dialogowym współrzędne X:Y zostały automatycznie wypełnione.
Pamiętaj aby punkt bazowy był punktem charakterystycznym dla danej kategorii bloku. Tak jak w przypadku bloków roślin – środek bloku jest najwygodniejszym punktem wstawiania podczas projektowania.
7
Kolejnym krokiem jest wskazanie jakie elementy będą wchodziły w skład naszego bloku. W naszym przykładzie zaznaczamy elementy znajdujące się na warstwie LT-PLNT-BIGP. Pomijamy zaznaczenie naszego kwadratu referencyjnego.
Jeżeli elementy / obiekty bloku będą znajdować się na różnych warstwach to utworzony blok będzie posiadał taką samą strukturę. Jest to przydatne przy tworzeniu złożonego bloku, w którym chcemy włączać i wyłączać poszczególne elementy (warstwy).
C | Obiekty – w tym miejscu określamy obiekty wchodzące w skład naszego bloku. Możemy je wybrać na kilka sposobów:
- Określ na ekranie – obiekty będziemy mogli wybrać dopiero na samym końcu po zatwierdzeniu okna dialogowego przyciskiem OK. Nie zalecam tego sposobu – jeżeli podczas wyboru pominiemy jakiś element, nie będziemy mogli zmienić już naszego wyboru.
- Wybierz obiekty – pozwala na wybór i modyfikację wyboru elementów na ekranie, które mają wchodzić w skład bloku. Jest to polecany sposób podczas definiowania bloku. Po wybraniu tej opcji okno dialogowe zostanie zamknięte. Następnie mamy możliwość wyboru elementów na ekranie. Wybór zatwierdzamy klawiszem Enter na klawiaturze.
- Szybki wybór – pozwala na dodanie elementów do bloku poprzez określenie filtrów. Funkcja ta jest przydatna jeżeli mamy rysunku znaczną ilość nachodzących na siebie obiektów. Dzięki filtrowaniu możemy określić rodzaj wybieranych elementów oraz warstwę, z której chcemy zaznaczyć obiekty. Funkcja ta może być jednak problematyczna jeżeli w rysunku mamy bardzo dużo elementów, które nie mają być częścią naszego bloku.
Opcje dodatkowe:
- Zapamiętaj – po utworzeniu bloku, wskazane elementy nie zostaną usunięte. Blok zostanie zapisany do biblioteki bloków.
- Przekształć na blok – po utworzeniu bloku wybrane obiekty zostaną osunięte z rysunku – w ich miejsce zostanie wstawiony utworzony blok. Jest to domyślna wartość podczas tworzenia bloku.
- Usuń – po utworzeniu bloku wybrane elementy na rysunku zostaną usunięte. Utworzony blok zostanie zapisany w bibliotece bloków.
8
Podczas definiowania bloku możemy określić także jego zachowanie po wstawieniu go w rysunku. Dla bloków roślin warto zaznaczyć opcję ‘Skalowanie proporcjonalne' oraz ‘Pozwól rozbić'. Dzięki temu będziemy mogli szybko zmieniać wielkość naszych bloków w projekcie oraz rozbijać ich elementy.
D | Zachowanie – określanie zachowania bloku po wstawieniu w rysunku
- Opisowy – opcja ta umożliwia tworzenie bloków, których główną funkcją jest oznaczanie/opisywanie projektu. Przykład: odnośniki opisujące rośliny, odnośniki opisujące okna na rzucie. Dzięki zastosowaniu opcji blok ‘Opisowy' możemy wskazać w jakiej skali ma być wyświetlany blok podczas wydruku.
- Uzgodnij orientację bloku z arkuszem – dodatkowa opcja dla bloku z zaznaczoną opcją ‘Opisowy'. Pozwala na orientację bloku zgodnie z orientacją układu w danym rysunku.
- Skaluj proporcjonalnie – wymusza skalowanie proporcjonalne X:Y:Z podczas wstawiania oraz w właściwościach bloku
- Pozwól rozbić – włączenie tej funkcji pozwala na rozbijanie bloku w rysunku po jego wstawieniu
9
E | Ustawienia – W ustawieniach okna dialogowego możemy podczas definiowania bloku ustalić jego jednostkę. W zależności jakie projekty wykonujemy możemy ustawić wartość, która jest dla nas najwygodniejsza. Dla bloków roślin najczęściej ustawiam metry lub bez jednostek.
Dodatkowo możemy dołączyć hiperłącze. Może być to np. link do strony opisującej dany gatunek lub produkt, który projektujemy.
W opisie mogą być podane dodatkowe informacje, które będą widoczne podczas przeglądania za pomocą centrum danych projektowych. Można dla szybszego wyszukiwania podać w opisie słowa kluczowe.
10
Po nadaniu nazwy, określeniu punktu wstawiania, wyborze obiektów – możemy zatwierdzić definiowanie bloku przyciskiem OK.
F | Otwórz w edytorze bloku – Jeżeli chcemy, możemy zaznaczyć opcję ‘Otwórz w edytorze bloku‘. Pozwoli to na dalsze modyfikowanie i dodawanie elementów do nowo utworzonego bloku.
1
W przykładzie będziemy tworzyć blok do naszej biblioteki roślin. W nowo utworzonym pliku projektu ustaw jednostki (skala wstawiania) na metry – MK Format/Jednostki; WS -; KO [JEDN | UNITS]. Wrysuj także kwadrat o boku 1 × 1 na warstwie 0 jako pole odniesienia dla naszego bloku.
2
Następnie utwórz nową warstwę MK Format/Warstwy; WS Rysuj/Warstwy/Właściwości warstwy; KO [WARSTWA | LAYER] i nazwij ją LT-PLNT-BIGP. Na niej będziemy rysować elementy wchodzące w skład tworzonego bloku. Naturalnie możesz nadać inną nazwę, która będzie wskazywać na charakter twojego bloku. Dodatkowo nadaj warstwie charakterystyczny kolor oraz szerokość linii.
W Polsce nie ma standardów dotyczących nazewnictwa warstw w środowisku CAD. Ważne jest aby podczas pracy być systematycznym i nie zmieniać w każdym projekcie nazewnictwa tworzonych warstw.
3
Na nowo utworzonej warstwie narysuj pożądaną formę bloku dla wybranej rośliny. Wykorzystaj do tego celu linie, polilinie, okrąg itd. Pamiętaj aby nie wychodzić poza obrys naszego kwadratu. W przykładzie planuję stworzyć blok drzewa dla gatunku grab pospolity (Carpinus betulus).
4
Definiowanie bloku możemy wykonać na kilka sposobów. Wykorzystując menu klasyczne, wstążkę lub polecenie : MK Rysuj/Blok/Utwórz; WS Wstaw/Blok/Utwórz; PO [BLOK | BLOCK]. Wybierz sposób, który ci najbardziej odpowiada w procesie projektowania.
W artykule będę posługiwać się skrótami:
MK – menu klasyczne
WS – wstążka
PO – polecenie/komenda
5
Na ekranie ukarze się okno dialogowe pozwalające na określenie podstawowych parametrów tworzonego bloku.
A | Nazwa – w pierwszej kolejności należy nadać nazwę definiowanemu bloku. Nazwa musi być unikatowa. W przypadku kiedy w programie jest już blok o wskazanej nazwie, AutoCAD będzie chciał go zastąpić aktualnie nowo tworzonym.
B | Punkt bazowy – tworząc blok należy wskazać punkt jego wstawiania. Możemy wykonać to na trzy sposoby:
- Wpisując ręcznie współrzędne X:Y:Z. Należy pamiętać, że współrzędne należy podać względem początku układu współrzędnych naszego rysunku. Ten sposób jest rzadko stosowany ze względu na konieczność określenia przed tworzeniem bloku docelowe współrzędne. Sprawdza się to w sytuacji kiedy rysujemy blok, którego środek znajduje się na początku układu współrzędnych 0:0:0.
- Zaznaczając opcję ‘Określ na ekranie‘ – w tej sytuacji punkt wstawiania będziemy określać na samym końcu, po zatwierdzeniu ustawień w oknie dialogowym przycinkiem OK.
- Wybierając opcję ‘Wybierz punkt bazowy‘ – wybierając tą opcję okno dialogowe zostanie zamknięte w celu wskazania punktu na ekranie. Po jego wybraniu okno dialogowe ponownie zostanie nam wyświetlone. Ten sposób jest najwygodniejszy i pozwala na określenie lub zmianę punku wstawiania podczas definiowania bloku.
6
W przykładzie nadaliśmy nazwę bloku ST-PLANT-010 – Carpinus betulus oraz wskazaliśmy punkt na rysunku. Po wybraniu punku bazowego w oknie dialogowym współrzędne X:Y zostały automatycznie wypełnione.
Pamiętaj aby punkt bazowy był punktem charakterystycznym dla danej kategorii bloku. Tak jak w przypadku bloków roślin – środek bloku jest najwygodniejszym punktem wstawiania podczas projektowania.
7
Kolejnym krokiem jest wskazanie jakie elementy będą wchodziły w skład naszego bloku. W naszym przykładzie zaznaczamy elementy znajdujące się na warstwie LT-PLNT-BIGP. Pomijamy zaznaczenie naszego kwadratu referencyjnego.
Jeżeli elementy / obiekty bloku będą znajdować się na różnych warstwach to utworzony blok będzie posiadał taką samą strukturę. Jest to przydatne przy tworzeniu złożonego bloku, w którym chcemy włączać i wyłączać poszczególne elementy (warstwy).
C | Obiekty – w tym miejscu określamy obiekty wchodzące w skład naszego bloku. Możemy je wybrać na kilka sposobów:
- Określ na ekranie – obiekty będziemy mogli wybrać dopiero na samym końcu po zatwierdzeniu okna dialogowego przyciskiem OK. Nie zalecam tego sposobu – jeżeli podczas wyboru pominiemy jakiś element, nie będziemy mogli zmienić już naszego wyboru.
- Wybierz obiekty – pozwala na wybór i modyfikację wyboru elementów na ekranie, które mają wchodzić w skład bloku. Jest to polecany sposób podczas definiowania bloku. Po wybraniu tej opcji okno dialogowe zostanie zamknięte. Następnie mamy możliwość wyboru elementów na ekranie. Wybór zatwierdzamy klawiszem Enter na klawiaturze.
- Szybki wybór – pozwala na dodanie elementów do bloku poprzez określenie filtrów. Funkcja ta jest przydatna jeżeli mamy rysunku znaczną ilość nachodzących na siebie obiektów. Dzięki filtrowaniu możemy określić rodzaj wybieranych elementów oraz warstwę, z której chcemy zaznaczyć obiekty. Funkcja ta może być jednak problematyczna jeżeli w rysunku mamy bardzo dużo elementów, które nie mają być częścią naszego bloku.
Opcje dodatkowe:
- Zachowaj obiekty – po utworzeniu bloku, wskazane elementy nie zostaną usunięte. Blok zostanie zapisany do biblioteki bloków.
- Przekształć na blok – po utworzeniu bloku wybrane obiekty zostaną osunięte z rysunku – w ich miejsce zostanie wstawiony utworzony blok. Jest to domyślna wartość podczas tworzenia bloku.
- Usuń obiekty – po utworzeniu bloku wybrane elementy na rysunku zostaną usunięte. Utworzony blok zostanie zapisany w bibliotece bloków.
8
Podczas definiowania bloku możemy określić także jego zachowanie po wstawieniu go w rysunku. Dla bloków roślin warto zaznaczyć opcję ‘Jednolita skala' oraz ‘Zezwól na rozbicie'. Dzięki temu będziemy mogli szybko zmieniać wielkość naszych bloków w projekcie oraz rozbijać ich elementy.
D | Ustawienia – określanie zachowania bloku po wstawieniu w rysunku
- Opisowy – opcja ta umożliwia tworzenie bloków, których główną funkcją jest oznaczanie/opisywanie projektu. Przykład: odnośniki opisujące rośliny, odnośniki opisujące okna na rzucie. Dzięki zastosowaniu opcji blok ‘Opisowy' możemy wskazać w jakiej skali ma być wyświetlany blok podczas wydruku.
- Dopasuj orientację bloku do arkusza – dodatkowa opcja dla bloku z zaznaczoną opcją ‘Opisowy'. Pozwala na orientację bloku zgodnie z orientacją układu w danym rysunku.
- Jednolita skala – wymusza skalowanie proporcjonalne X:Y:Z podczas wstawiania oraz w właściwościach bloku
- Zezwól na rozbicie – włączenie tej funkcji pozwala na rozbijanie bloku w rysunku po jego wstawieniu
- Otwórz w edytorze bloków – Jeżeli chcemy, możemy zaznaczyć opcję ‘Otwórz w edytorze bloku‘. Pozwoli to na dalsze modyfikowanie i dodawanie elementów do nowo utworzonego bloku.
- Jednostki – W ustawieniach okna dialogowego możemy podczas definiowania bloku ustalić jego jednostkę. W zależności jakie projekty wykonujemy możemy ustawić wartość, która jest dla nas najwygodniejsza. Dla bloków roślin najczęściej ustawiam metry lub bez jednostek.
9
E | Opis – W opisie mogą być podane dodatkowe informacje, które będą widoczne podczas przeglądania za pomocą centrum danych projektowych. Można dla szybszego wyszukiwania podać w opisie słowa kluczowe.
10
Po nadaniu nazwy, określeniu punktu wstawiania, wyborze obiektów – możemy zatwierdzić definiowanie bloku przyciskiem OK. Jeżeli zaznaczyliśmy opcję ‘Otwórz w edytorze bloków' po zatwierdzeniu definiowania bloku przejdziemy automatycznie do edytora.
1
W przykładzie będziemy tworzyć blok do naszej biblioteki roślin. W nowo utworzonym pliku projektu ustaw jednostki (skala wstawiania) na metry – MK Format/Jednostki; WS -; KO [JEDN | UNITS]. Wrysuj także kwadrat o boku 1 × 1 na warstwie 0 jako pole odniesienia dla naszego bloku.
2
Następnie utwórz nową warstwę MK Format/Warstwy; WS Narzędzia główne/Warstwy/Właściwości warstwy; KO [WARSTWA | LAYER] i nazwij ją LT-PLNT-BIGP. Na niej będziemy rysować elementy wchodzące w skład tworzonego bloku. Naturalnie możesz nadać inną nazwę, która będzie wskazywać na charakter twojego bloku. Dodatkowo nadaj warstwie charakterystyczny kolor oraz szerokość linii.
W Polsce nie ma standardów dotyczących nazewnictwa warstw w środowisku CAD. Ważne jest aby podczas pracy być systematycznym i nie zmieniać w każdym projekcie nazewnictwa tworzonych warstw.
3
Na nowo utworzonej warstwie narysuj pożądaną formę bloku dla wybranej rośliny. Wykorzystaj do tego celu linie, polilinie, okrąg itd. Pamiętaj aby nie wychodzić poza obrys naszego kwadratu. W przykładzie planuję stworzyć blok drzewa dla gatunku grab pospolity (Carpinus betulus).
4
Definiowanie bloku możemy wykonać na kilka sposobów. Wykorzystując menu klasyczne, wstążkę lub polecenie : MK Rysuj/Blok/Utwórz; WS Wstaw/Definicja bloku/Utwórz Blok; PO [BLOK | BLOCK]. Wybierz sposób, który ci najbardziej odpowiada w procesie projektowania.
W artykule będę posługiwać się skrótami:
MK – menu klasyczne
WS – wstążka
PO – polecenie/komenda
5
Na ekranie ukarze się okno dialogowe pozwalające na określenie podstawowych parametrów tworzonego bloku.
A | Nazwa – w pierwszej kolejności należy nadać nazwę definiowanemu bloku. Nazwa musi być unikatowa. W przypadku kiedy w programie jest już blok o wskazanej nazwie, AutoCAD będzie chciał go zastąpić aktualnie nowo tworzonym.
B | Punkt bazowy – tworząc blok należy wskazać punkt jego wstawiania. Możemy wykonać to na trzy sposoby:
- Wpisując ręcznie współrzędne X:Y:Z. Należy pamiętać, że współrzędne należy podać względem początku układu współrzędnych naszego rysunku. Ten sposób jest rzadko stosowany ze względu na konieczność określenia przed tworzeniem bloku docelowe współrzędne. Sprawdza się to w sytuacji kiedy rysujemy blok, którego środek znajduje się na początku układu współrzędnych 0:0:0.
- Zaznaczając opcję ‘Określ na ekranie‘ – w tej sytuacji punkt wstawiania będziemy określać na samym końcu, po zatwierdzeniu ustawień w oknie dialogowym przycinkiem OK.
- Wybierając opcję ‘Wskaż punkt‘ – wybierając tą opcję okno dialogowe zostanie zamknięte w celu wskazania punktu na ekranie. Po jego wybraniu okno dialogowe ponownie zostanie nam wyświetlone. Ten sposób jest najwygodniejszy i pozwala na określenie lub zmianę punku wstawiania podczas definiowania bloku.
6
W przykładzie nadaliśmy nazwę bloku ST-PLANT-010 – Carpinus betulus oraz wskazaliśmy punkt na rysunku. Po wybraniu punku bazowego w oknie dialogowym współrzędne X:Y zostały automatycznie wypełnione.
Pamiętaj aby punkt bazowy był punktem charakterystycznym dla danej kategorii bloku. Tak jak w przypadku bloków roślin – środek bloku jest najwygodniejszym punktem wstawiania podczas projektowania.
7
Kolejnym krokiem jest wskazanie jakie elementy będą wchodziły w skład naszego bloku. W naszym przykładzie zaznaczamy elementy znajdujące się na warstwie LT-PLNT-BIGP. Pomijamy zaznaczenie naszego kwadratu referencyjnego.
Jeżeli elementy / obiekty bloku będą znajdować się na różnych warstwach to utworzony blok będzie posiadał taką samą strukturę. Jest to przydatne przy tworzeniu złożonego bloku, w którym chcemy włączać i wyłączać poszczególne elementy (warstwy).
C | Obiekty – w tym miejscu określamy obiekty wchodzące w skład naszego bloku. Możemy je wybrać na kilka sposobów:
- Określ na ekranie – obiekty będziemy mogli wybrać dopiero na samym końcu po zatwierdzeniu okna dialogowego przyciskiem OK. Nie zalecam tego sposobu – jeżeli podczas wyboru pominiemy jakiś element, nie będziemy mogli zmienić już naszego wyboru.
- Wybierz obiekty – pozwala na wybór i modyfikację wyboru elementów na ekranie, które mają wchodzić w skład bloku. Jest to polecany sposób podczas definiowania bloku. Po wybraniu tej opcji okno dialogowe zostanie zamknięte. Następnie mamy możliwość wyboru elementów na ekranie. Wybór zatwierdzamy klawiszem Enter na klawiaturze.
- Szybki wybór – pozwala na dodanie elementów do bloku poprzez określenie filtrów. Funkcja ta jest przydatna jeżeli mamy rysunku znaczną ilość nachodzących na siebie obiektów. Dzięki filtrowaniu możemy określić rodzaj wybieranych elementów oraz warstwę, z której chcemy zaznaczyć obiekty. Funkcja ta może być jednak problematyczna jeżeli w rysunku mamy bardzo dużo elementów, które nie mają być częścią naszego bloku.
Opcje dodatkowe:
- Zapamiętaj – po utworzeniu bloku, wskazane elementy nie zostaną usunięte. Blok zostanie zapisany do biblioteki bloków.
- Przekształć na blok – po utworzeniu bloku wybrane obiekty zostaną osunięte z rysunku – w ich miejsce zostanie wstawiony utworzony blok. Jest to domyślna wartość podczas tworzenia bloku.
- Usuń – po utworzeniu bloku wybrane elementy na rysunku zostaną usunięte. Utworzony blok zostanie zapisany w bibliotece bloków.
8
Podczas definiowania bloku możemy określić także jego zachowanie po wstawieniu go w rysunku. Dla bloków roślin warto zaznaczyć opcję ‘Skalowanie proporcjonalne' oraz ‘Pozwól rozbić'. Dzięki temu będziemy mogli szybko zmieniać wielkość naszych bloków w projekcie oraz rozbijać ich elementy.
D | Zachowanie – określanie zachowania bloku po wstawieniu w rysunku
- Opisowy – opcja ta umożliwia tworzenie bloków, których główną funkcją jest oznaczanie/opisywanie projektu. Przykład: odnośniki opisujące rośliny, odnośniki opisujące okna na rzucie. Dzięki zastosowaniu opcji blok ‘Opisowy' możemy wskazać w jakiej skali ma być wyświetlany blok podczas wydruku.
- Uzgodnij orientację bloku z układem – dodatkowa opcja dla bloku z zaznaczoną opcją ‘Opisowy'. Pozwala na orientację bloku zgodnie z orientacją układu w danym rysunku.
- Skaluj proporcjonalnie – wymusza skalowanie proporcjonalne X:Y:Z podczas wstawiania oraz w właściwościach bloku
- Pozwól rozbić – włączenie tej funkcji pozwala na rozbijanie bloku w rysunku po jego wstawieniu
9
E | Ustawienia – W ustawieniach okna dialogowego możemy podczas definiowania bloku ustalić jego jednostkę. W zależności jakie projekty wykonujemy możemy ustawić wartość, która jest dla nas najwygodniejsza. Dla bloków roślin najczęściej ustawiam metry lub bez jednostek.
Dodatkowo możemy dołączyć hiperłącze. Może być to np. link do strony opisującej dany gatunek lub produkt, który projektujemy.
W opisie mogą być podane dodatkowe informacje, które będą widoczne podczas przeglądania za pomocą centrum danych projektowych. Można dla szybszego wyszukiwania podać w opisie słowa kluczowe.
10
Po nadaniu nazwy, określeniu punktu wstawiania, wyborze obiektów – możemy zatwierdzić definiowanie bloku przyciskiem OK.
F | Otwórz w edytorze bloku – Jeżeli chcemy, możemy zaznaczyć opcję ‘Otwórz w edytorze bloku‘. Pozwoli to na dalsze modyfikowanie i dodawanie elementów do nowo utworzonego bloku.
Utworzone w ten sposób bloki zapisane są w rysunku, na którym pracujemy. Aby wstawić go do innego projektu należy zapisać go na dysku lub skorzystać z centrum danych projektowych.
W przykładzie tworzyliśmy blok, którego elementy znajdowały się na warstwie LT-PLNT-BIGP. Jeżeli natomiast obiekty znajdowały by się na warstwie 0, po wstawieniu bloku do projektu przejęły by one właściwości warstwy na której zostanie umieszczony blok.
Gotowe biblioteki bloków AutoCAD
Poza możliwością tworzenia własnych bloków warto skorzystać z gotowych bibliotek dedykowanych dla poszczególnych branży. Pozwala to na zaoszczędzenie czasu oraz umożliwia natychmiastowe rozpoczęcie pracy nad projektem.
A ty już masz bibliotekę własnych bloków? Jeśli nie to mam nadzieję, że wraz z krokami z artykułu stworzysz swój pierwszy blok do biblioteki. Daj znać w komentarzu.